Παρασκευή 18 Ιουλίου 2008

Πιάσανε οι ζέστες...

Κάτι τα τραβήγματα που είχα με τον κυβερνοχώρο λόγω ήδη αναφερθέντων obsessed fans, κάτι η γενική τάση φυγής μου από την Ξάνθη, κάτι η επιβεβαίωση (πλέον - και όχι διαπίστωση) ότι οι άντρες στην ηλικία μου είναι από τραγικοί έως κάφροι (λίγο επίπεδο βρε παιδιά -το ότι δεν σκάμε στα γέλια εκείνη την ώρα μπροστά σας είναι δείγμα διακριτικότητας, όχι ότι συμφωνούμε με τις μπούρδες που ξεστομίζετε!), αναγκάστηκα και έμεινα λίγο καιρό μακρυά σας... Χαίρομαι, όμως, που έχω τέτοιους πιστούς θαυμαστές που με διαβάζουν ανελλειπώς (αλλά δεν σχολιάζουν ποτέ, Μελιδάκο!!) και για χάρη τους και μόνο κάθομαι και γράφω αυτό το post μέσα στη κουφόβραση, δίχως Muratti (όχι δεν άρχισε η γειτονιά μου τις συνομωσίες πάλι, απλώς το έκοψα), δίχως κλιματιστικό (διότι μόνο η ιγμορίτιδα μου έλειπε τώρα) και δίχως Red Bull. Απαγορεύεται, λέει, σε μετεγχειρητικό στάδιο. Το μυαλό σας και μια λίρα, βόδια.

Πρώτη φορά που έχω τόσα πολλά να πω και δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω. Ας ξεκινήσω λοιπόν από τα απλά.

Α. Έφυγα από τη Ξάνθη. Για την ακρίβεια το έβαλα στα πόδια μόλις μου ανακοίνωσαν ότι μπορώ να φύγω. Home, sweet home. Αν και με τη Drama Queen σε ρεσιτάλ όλη τη μέρα πάνω από το κεφάλι μου, θα το ξαναπώ: There's no place like home.

B. Κεφάλαιο άντρες. Κάποιος μου είπε ότι μπλέκω πάντα με τους λάθος άντρες, αλλά σύμφωνα με αυτά που έμαθα για τα φαινόμενα, τους ορισμούς και τους κανόνες στη Φυσική από το γυμνάσιο, όταν έχεις πάρα πολλά instances από ένα φαινόμενο -περισσότερα από τα instances που δείχνουν κάτι διαφορετικό-, αυτό τίνει να αποτελεί τον κανόνα και όχι την εξαίρεση.

Συνεπώς.

Επανέρχομαι στο πρώτο-πρώτο post μου σχετικά με το cichlid effect που εμφανίζεται στο μεγαλύτερο ποσοστό του ανδρικού πληθυσμού (όλοι με μια ελπίδα ζούμε, αλλιώς αλί και τρισαλί σε όσες γυναίκες ενδιαφέρονται να κάνουν κάτι παραπάνω από το να ανοίγουν απλά τα πόδια τους), επαναλαμβάνοντας μία καίρια ερώτηση:

Γιατί εσείς οι άνδρες ζητάτε ΠΑΝΤΑ την επιβεβαίωση ότι είστε οι καλύτεροι μπλα μπλα μπλα για να μπορέσετε να λειτουργήσετε??

Δηλαδή συγνώμη, υπήρχε περίπτωση εκείνη τη "κρίσιμη" ώρα στην ερώτηση "Είναι μεγάλο?" και παρόμοιες εξίσου ξενερωτικές ερωτήσεις - επιβεβαιώσεις κουβάδες να απαντήσουμε "όχι έχω δει και καλύτερα??"

Οπότε αποφεύγουμε να απαντήσουμε, ή λέμε ένα 'ναι' για να τελειώνουμε και να κάνουμε κι εμείς τη δουλειά μας...

Επίσης. Λίγο σεβασμό. Τα κοσμητικά επίθετα να λείπουν και ας είμαστε λίγο κρατημένοι τις πρώτες φορές. Αλλιώς μπορεί να σας παρεξηγήσουμε. Φυσικά, μόνο όταν επιμένετε να κάνετε δηλώσεις ότι δεν σας ενδιαφέρει ΜΟΝΟ το σεξουαλικό. Διότι μπορεί κάποιες κοπέλες που σέβονται τον εαυτό τους και είναι λίγο διακριτικές να μην σας πετάξουν έξω κλωτσηδόν την ώρα που λέτε και κάνετε κάποια πράγματα, αλλά σίγουρα δε θα σας ξανατηλεφωνήσουν. Αφήστε που πάντα υπάρχει ο κίνδυνος να θεωρηθείτε χαμηλού επιπέδου και όλοι για ένα επίπεδο και μια αξιοπρέπεια ζούμε σ' αυτή τη κωλοχώρα.

Ερώτηση Βου: Γιατί μερικοί ενώ δεν έχετε κανένα ΑΠΟΛΥΤΩΣ πρόβλημα το δημιουργείτε μόνοι σας?? Δηλαδή, να καταλάβω τέτοιου είδους ανασφάλειες από άτομα που έχουν όντως πρόβλημα στο συγκεκριμένο θέμα, αλλά όταν όλα είναι τόσο καλά και υπάρχει μία γενική συνεννόηση, γιατί πρέπει να ρίχνετε τον κουβά με το παγωμένο νερό και να τα καταστρέφετε όλα μαζί με την εικόνα σας...?

Τι να πω. Μετά από πολύωρη συζήτηση με το μικρό δεξί μου δαχτυλάκι, κατέληξα ότι από το να κλέινω τα αφτιά μου και να πηγαίνω με τα νερά τους, από δω και πέρα καλύτερα να διώχνω κόσμο με τις κλωτσιές εκείνη την ώρα. Διότι αν δεν μιλάς, μετά σου βγαίνει και το όνομα και φταις κι εσύ από πάνω που κατέχεις το savoir vivre στο συγκεκριμένο τομέα. Hmph!!


Γ. Και τώρα ο νωόν νοείτω. Ναι, έχω καταλάβει κάποια πράγματα, αν και αργά. Και όχι, δεν έχει απολύτως τίποτα που να τον γεμίζει, γι' αυτό κάνει και ό,τι κάνει. Οπότε Keep Walking, Johnny Walker.


Δ. Οι περισσότεροι άνθρωποι πάνε και καλά να διορθώσουν το διάφραγμά τους για να βρουν δικαιολογία να κάνουν πλαστική στη μύτη τους. Υπάρχουν όμως και εκείνοι οι ελάχιστοι που πάνε οι καημένοι ξεκάθαρα και ευθαρσώς να κάνουν πλαστική στη μύτη τους και βγαίνουν με διορθωμένο διάφραγμα. Γενικώς σωτηρία δεν υπάρχει. Και μη πιστεύετε ότι βλέπετε στο "The Swan", "Extreme Makeover" κλπ, διότι περνάνε μέσα σε 2 λεπτά τη περιόδο ανάρρωσης, ανώδυνα και διακριτικά, ενώ στην πραγματικότητα τα νεύρα σου γίνονται κρόσια και ο χρόνος κυλάει αργά και βασανιστικά. Κυρίως αν είναι καλοκαίρι. Ας όψεται η ματαιοδοξία μας.

P.S.: Είναι pre-requisite όταν γίνεσαι πλαστικός να είσαι ωραίος άντρας?? Αλλιώς δε σου δίνουν το πτυχίο or what...??

Γλυκά μου φανατικά αναγνωστόπουλα (Πάνια rulez, η χαρά κάθε γλωσσολόγου), σας αφήνω και σας εύχομαι να είστε όσο καλά είμαι κι εγώ αυτή τη περίοδο....... δηλαδή SUPER! Να περάσετε ένα υπέροχο καλοκαίρι και όλο και κάπου θα συναντηθούμε κι εμείς στον κυβερνοχώρο πριν φύγω για Αγγλία!

XOXO
Silent Niobe

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μα πως θα μπορουσα να μην αφησω καποιο σχολιο αυτη τη φορα?? Keep up the good work! Τα κείμενα είναι εξαίρετα και άκρως... ενδιαφέροντα!!
Εγώ πάντως, αν και κρατώ μια διακριτική παρουσία είμαι εδώ και πολύ καιρό fan! ;)

$!LεNt N!@Bε είπε...

Ααααααααααχ γλυκέ μου Μελιδάκο, ξύπνησα σήμερα το πρωί μετά από ένα όνειρο-έπος, όπου με κυνηγούσαν λέει κάτι μέλη της ΔΑΠ να πάρω μέρος σε ένα συνέδριο της ΟΝΝΕΔ (Ναι ναι εμένα που δεν έχω πατήσει στη ζωή μου ούτε καν σε φοιτητικές εκλογές!!) με μία διάθεση να το σκάσω από τους πάντες και τα πάντα (αλλά και πού να πάω που το πρόσωπό μου αυτή τη στιγμή συναγωνίζεται εκείνο του τύπου με το ηλεκτρικό πριόνι!!) αλλά διάβασα το σχόλιο σου και μου έφτιαξες τη μέρα! Να 'σαι καλά λοιπόν, κι εγώ σου υπόσχομαι χαρούμενα postάκια για τις δύσκολες μέρες που θα βάλεις... τα χακί ή τα μπλε τελικά??? :-P

Σε φιλώ και πάω να συνεχίσω το γύρισμα για το επεισόδιό μου στο The Swan Summer Εdition.

Ό,τι να 'ναι... Και είναι μόλις 1:30 το μεσημέρι!