Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

#Blogodisney






Φανατικά μου αναγνωστόπουλα.

Οι φήμες που με θέλουν ενίοτε να σπαμάρω βιντεάκια με Disneyτράγουδα στο φαιησμπούκι είναι αληθείς. ΕΓΩ ΦΤΑΙΩ ΓΙΑ ΟΛΑ. Αλλά τι να κάνεις, χρειάζομαι κ εγώ λίγη ψυχοθεραπεία και ο @ZlatkoGR τις λίστες του. Το λοιπόν, αποφασίσαμε να κάνουμε επίσημη ψηφοφορία για τα 10 καλύτερα τραγούδια από animation movies της Disney, γιατί ως γνωστόν άκρη μεταξύ μας δε βγάζουμε.

Με ξέρεις, δεν παίρνω μέρος σε τέτοια. Αλλά its Disney, bitch. Κι εγώ χρωστάω ποστάκι με Κινούμενο Γκομενάκι (η λίστα έχει φτάσει τα 78, ΔΕΙΞΕ ΛΙΓΟ ΕΛΕΟΣ) οπότε είπα να σας κάνω λίγο τσώπα-τσώπα με τραγουδάκια κ σχεδιάκια.

Δισκλέημερ Ούνο: Παιδί ‘80s εδώ. Τα ντισνεϋτράγουδα τα έβλεπα σε χιλιομασημένες κασετούλες VHS στα ελληνικά, αλλά η #blogodisney απαιτεί αγγλική βερσιόν και υπακούω. ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΓΑΜΑΤΑ, ΖΗΛΕΙΑ ΨΩΡΑ ΚΑΙ ΤΡΙΑ ΝΙΑ, ΝΤΑΞΕΙ?

Δισκλέημερ Nτούε: Ουδεμία σχέση έχω με ζωγραφική (πέρα από μια ανεπιτυχή προσπάθεια να μάθω να σχεδιάζω manga), οπότε αν δω κακία για τις ΔΕΙΝΕΣ ζωγραφικές μου ικανότητες θα ξαμολήσω τον Hulk και θα σας στέλνω μπαρμπαδέλια στο Draw Something να δείτε εσείς.

Δισκλέημερ Τρε: Έχω αδυναμίες κι αυτό βγαίνει στη λίστα μου. Και στα μπαρμπαδέλια. 


Ειδικό μένσιο σε When You Wish upon A Star” από Pinocchio που παραλίγο θα βρίσκονταν στο Top 10 μου.




10. “Heigh-Ho” - Frank Churchill, Larry Morey. 

Snow White and the Seven Dwarves, 1937.





Το αγαπώ. Πόσο πιο ευχάριστα περνάει η ώρα στη δουλειά με αυτό το τραγούδι. Ανοίγεις Excel και heigh-ho, κλικ κλικ, heigh-ho, κλικ κλικ, στο σπίτι μου γυρνώωωωω!

(Και μετά σε παίρνει ο κλασσικός γκράντε μαλάκας τηλέφωνο και σου κάνει το νεύρο ταντέλα.)


9. “Belle” - Alan Menken, Howard Ashman. 

Beauty and the Beast, 1991.





Belle, κουκλίτσα, σε νιώθω. Ασφυκτιάς. Σκέψου ότι θα μπορούσε να είναι και χειρότερα, να έχεις ασούμε φαιησμπούκι και να θέλεις να ποστάρεις ντισνεϋτράγουδα μέσα σε Οικονομόπουλους, Νατάσες και κάτι Πίτμπουλ. 

ΠΙΣΣΑ ΚΑΙ ΠΟΥΠΟΥΛΑ, σε λέω.




8. “Prince Ali” - Tim Rice, Alan Menken. 

Aladdin, 1992.




====> TEAM GENIE <====

Όχι πες αν υπάρχει πιο γαμάτος χαρακτήρας από τον μπλε τσιχλοφουσκίτσα με την έτοιμη ατάκα που δίνει σόου ΚΑΙ σε αυτό το τραγούδι (τι να πρωτοδιαλέξεις άλλωστε από τούτη την ταινία). Τον θέλω για κολλητάρι, να τον στέλνω αντί για βιογραφικό όπως ο Aladdin και να του λέω «Ρε συ Τζίνι μήπως να *έντερ ρικουέστ σχετικό με φαγητό ή ρούχα*» και ΠΟΥΦ!



7. “Can You Feel The Love Tonight” - Elton John, Tim Rice. 

The Lion King, 1995.






Το φεγγάρι. Τα αστέρια. Η ρομαντική ατμόσφαιρα. Ο Elton John

ΠΛΟΠ ΠΛΟΠ ΚΑΡΔΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΑΓΑΠΟΝΙΑ.



6. “Everybody Wants To Be A Cat” - Al Rinker, Floyd Huddleston. 

The Aristocats, 1970.





ΦΙΟΓΚΑΚΙ, ΦΥΣΑ!

Η καλύτερη μεταγλώττιση ταινίας Disney ever, to infinity and beyond, σε όλα τα παράλληλα σύμπαντα και χωροχρόνους (ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Κ ΝΙΟΝΙΟΣ FTW). Το ίδιο και στο συγκεκριμένο τραγούδι, στο οποίο κατά την ταπεινή μου γνώμη (και έχω πάντα δίκιο, να το τονίσουμε) είναι καλύτερη η ελληνική βερσιόν από την αγγλική. Τζαζ, χορός και ντρίνγκι ντρίνγκι ντρίνγκι, μια κρίση την παθαίνω όταν το ακούω και κουνάω χαρωπή ουρίτσα. Να, όπως κάνω τώρα.


5. “Hakuna Matata” - Elton John, Tim Rice. 

The Lion King, 1995.




Έχεις έγνοιες? Σε κυνηγάει η εφορία? Η τράπεζα? Το άγχος σε πνίγει?

ΧΑΚΟΥΝΑ ΜΑΤΑΤΑ, τι υπέροχη φράση
ΧΑΚΟΥΝΑ ΜΑΤΑΤΑ και ξεχνάς τη δράση
Τις έγνοιες διώξε κι ό,τι θέλει ας βγει
Γίνετε μικροί φιλόσοφοι
ΧΑΚΟΥΝΑ ΜΑΤΑΤΑ

Επανάληψη 2-3 φορές καθημερινά κι έτοιμη η ψυχοθεραπεία. Συνιστάται για επισκέψεις σε δημόσιες υπηρεσίες. Παρακαλώ.



4. “Once Upon A Dream” - Jack Lawrence and Sammy Fain. 

Sleeping Beauty, 1959.



Ακολουθούν οδηγίες για τη σωστή ερμηνεία ετούτου του τραγουδιού:
  1. Παίρνεις φάτσα βλαμμένης Αυγούλας, χαϊδεύεις τη γλάστρα του μπαλκονιού ονειροπόλα.
  2. Το τραγούδι ΔΕΝ ξεκινάει χωρίς το συνθηματικό «Ααα ααα ααα ααα αααααααα».
  3. Περιμένεις απάντηση από πουλάκι νο1 «Τσίου τσίου τσίου τσίου τσιουτσιουτσιουτσίουυυ».
  4. Ριπίτ. Ιδανικά απαντάει πουλάκι νο2.
  5. Μάζεψε ζωάκια του δάσους (ένα ρακούν οπωσδήποτε, να έχει δικαιολογία και το πριγκιπόπουλο όταν γυρίσει τσιτσίδι στον μπαμπά) και άρχισε να τους λες τα απωθημένα σου.
  6. Περίμενε να κλέψουν τα ζωάκια τα ρούχα του πρίγκιπα (προσοχή, δώσε σαφείς οδηγίες ή φωτογραφία για εύρεση σωστού γκομενακίου –μπορούν να του αφήσουν το βρακί γιατί είμαστε σε PG rating).
  7. Έντερ πρώτο στίχο και ξεκίνα να στροβιλίζεσαι αιθέρια.
  8. Καααααιιι σε 3… 2.. 1… στούκαρε με αντικείμενο στο δωμάτιο.

Δεν ξέρω να σου πω για ποιο λόγο έχω τέτοιο ομπσεσιόν με το παραμύθι της Ωραίας Κοιμωμένης (όχι δεν είναι ο Φίλιππος, ούτε οι 52 φωτογραφίες που έχω βγει (δις!) από κάθε οπτική γωνία στο παλάτι στην Disneyland), μπορώ να σου πω όμως με κάθε βεβαιότητα ότι η σκάλα της κουκέτας με γουστάρει: κάθε φορά που παίζει αυτό το τραγούδι βρισκόμαστε αγκαλιά.


3. “Colors of the Wind” - Alan Menken, Stephen Schwartz. 

Pocahontas, 1995.





Το τραγούδι που σε ψεκάζει με ΤΣΟΥΤΣΟΥΡΙΑΖΟΛ καθ’ όλη τη διάρκειά του κι εσύ φωνάζεις με δάκρυα στα μάτια “I HAVE NO REGRETS”, γιατί κάπου εκεί στο 2:23 που ποτέ σου δε θ’ ακούσεις αετούς που ορμούν τι κι αν είμαστε ερυθρόδερμοι ή λευκοί, έχεις βρέξει παμπεράκι. 

I rest my case.


2. “Beauty and the Beast” - Alan Menken, Howard Ashman. 

Beauty and the Beast, 1991.




Ήτο σκληρή η μάχη για το νούμερο ένα. Και όπως είπε και ο @dimitrisdx, οι αξεπέραστοι ελληνικοί στίχοι:

Φρίκη κι ομορφιά
Τώρα αγκαλιά
Έτσι είν’ η ζωή

Κι όντως, έτσι είναι η ζωή, αγαπημένα αναγνωστόπουλα.







1. “A Whole New World” - Alan Menken, Tim Rice. 

Aladdin, 1992.






Νούμερο 1. Γιατί όταν σου λένε Disney είναι το πρώτο τραγούδι που σου έρχεται στο μυαλό. Σε όποια γλώσσα κι αν το προτιμάς. Τέλος.

(Α, κι επίσης έπρεπε να το βγάλουμε νούμερο ένα γιατί ο @onizuka83 μας υποσχέθηκε εντυπωσιακό περφόρμανς.)






Και τώρα, φανατικά μου αναγνωστόπουλα, ρίξτε ένα χειροκρότημα, ένα χειροφίλημα, ένα προσκύνημα, έστω ένα «μπράβο μεγάλε» στον Alan Menken που έκανε τα παιδικά σας χρόνια πιο όμορφα. Σ’ ευχαριστούμε, γλυκούλη.






Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

At the end of the day





Ειναι η μονιμη απορια μου

(που λεει ο λογος, γιατι ξερω την απαντηση, αλλα παντα απορω)

πως γινεται ενας ανθρωπος να φερεται με εναν συγκεκριμενο τροπο

να μιλαει με εναν συγκεκριμενο τροπο

να κοιταζει με εναν συγκεκριμενο τροπο

και ξαφνικα να γινεται μια στροφη σε ολα κ να ψαχνεις να βρεις τι καταλαβες λαθος

Η κυνικη μου πλευρα λεει αυτο που εχουμε ξαναπει

Η "επιστημονικη" μου εχει μια πολυ απλουστευμενη θεωρια των σχεσεων

Η συναισθηματικη μου λεει οτι 

at the end of the day

κ ασχετως του ποσα σκατα φαγαμε

καλα καναμε κ ψαρωσαμε σε κατι τετοιο

Γιατι σκοπος ειναι να εισαι αληθινος κ δεκτικος κ οχι συναισθηματικα αναπηρος

Χαιρομαι που ακομα δεν εχω δηλητηριαστει τοσο ή απογοητευτει τοσο

ωστε να καθομαι να σκεφτομαι 100 φορες τι κρυβεται πισω απο αυτο που λες, τι θελεις να μου κανεις, που θελεις να με οδηγησεις

δεν θα σκεφτω εγω αρρωστα, επειδη εσυ αρρωστησες




Τόσο σοφά λόγια που έπρεπε να τα μοιραστώ. Τα credits στο Τμήμα Ψυχολογίας του Stirling.