Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010

Αμανέεεελιιιεν




... μία κοινωνικά αμόρφωτη, απόβρασμα των ανθρωπίνων σχέσεων, καταπατήτρια του savoir vivre, ανίδεη ξανθιά (περιστασιακά κοκκινομάλλα) γλωσσολόγος που κυκλοφορεί με δωδεκάποντα, παίζει με τις λέξεις και γράφει post-it (τα οποία είναι στρατηγικά τοποθετημένα στην ατζέντα μου σε όλα τα χρώματα και μεγέθη) στη γλώσσα των ξωτικών. Με Tengwar εννοείται.

Δεν είμαι ψαγμένη, βαρεμένη είμαι. And there is no shame in that. Μη ξεχνάμε ότι βγήκα από την κοιλιά της μάνας μου τυλιγμένη 4 (!) φορές με τον ομφάλιο λώρο.

Lemme see you beat that, bitches.

Καθότι ομορφότατη Κυριακή, κάπου ανάμεσα στον καφέ και την ανάγνωση ενός άρθρου για την ανάλυση συνομιλίας (είπαμε κοινωνικά αμόρφωτη, τουτέστην κάνω απελπισμένες προσπάθειες να μορφωθώ. ΤΟΥΤΕΣΤΗΝ.), ξεκινήσαμε μία από τις γνωστές εποικοδομητικές pinky convos με το μικρό δεξί μου δαχτυλάκι. Αυτό που αρνείται πεισματικά να συνεργαστεί για να μπορέσω να κάνω το άνωθεν Vulcan Salute. Εμείς τα βαρεμένα το συνηθίζουμε.


Βρε γιαβρί μ', τι με λες ότι έχεις πρόβλημα με το στομάχι σου και δε μπορείς να φας (και τι, μια Ceasar's!!) και την επόμενη μέρα χλαπακιάζεις πιτόγυρα??


Έχετε διαλέξει την κουρτίνα τρία και ωωωωωωωωωωωωωω! Όχιιιιιιιιιιιιιιι.... είναι ο Zong. Epic fail οι δικαιολογίες for the sake of δικαιολογίες. Κυρίως όταν δεν υπάρχει λόγος. Στην Τατιάνα Τατιανιές, τσουκ. Στην Drama Queen (και δη την υπέρτατη) DramaQueenιές, double τσουκ.


Όσο για σένα τζάνεμ... από το ένα έως τη Μπεκατώρου πόσο ηλίθια με κάνεις...?



Πες με μαλακισμένη. Θα σου πω ότι ναι, είμαι τόσο που δε με αντέχω ούτε η ίδια.

Πες με μπάζο. Θα το κατανοήσω λόγω χρόνιας τύφλωσης.

Πες με ψωνάρα. Θα σου δείξω και που έχω παρκαρισμένο το καλογυαλισμένο καλάμι μου.

Πες με κακόγουστη. Όχι μη το πεις καλύτερα. Θα φωνάξω το Fashion Police να σε μπουζουριάσει.

Πες με κακόμοιρο geekάκι. Το πολύ πολύ να σε βρίσω στα Na'vi.



Άλλα μη μου θίγεις την πολύχρονη εμπειρία μου σε "Εχεστήκαμεν" καταστάσεις. Εμένα που έχω φτιάξει την Εξίσωση των Εχεζομένων. Σου υπολογίζει με μαθηματική ακρίβεια (κυριολεκτικά σε λέω!) το χρονικό διάστημα που θα μεσολάβήσει από το πρώτο "Εχεστήκαμεν" μέχρι το "Εκαιγόμαστε". Ο πάπας μπορεί να μην είναι αλάθητος, η εξίσωσή μου όμως είναι. Μιλάμε για πιο νόμο κι από το νόμο της βαρύτητας.

Περιμένω αγωνιωδώς και απεγνωσμένα την εξαίρεση στον κανόνα. Θα είναι πολύ αναζωογονίσιους να μην έχω ΠΑΛΙ δίκιο.


Και τώρα πάω να βγάλω όλα μου τα απωθημένα στην ηρωίδα μου και να κάνω ένα shameless self-insertion. Μπας και ξεμουροχαβλιαστεί το μαλακίδιο.

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

Οι Νόμοι του Murphy για τα torrents

Αφιερωμένο στη συνάδελφο _ansia_ όπως υποσχέθηκα! :-)



1. Όσο πιο πολύ θέλεις να δεις κάτι που κατεβάζεις, τόσο πιο πολύ αργεί να κατέβει.



2. Αντίστοιχα, όσο πιο πολύ περιμένεις να ανέβει κάτι στον Tracker, τόσο πιο πολύ αργεί να το ανεβάσει η υπεύθυνη ομάδα.


3. 'Οταν αναγκάζεσαι να κατεβάσεις το αρχείο που θέλεις από άλλο torrent site και φτάνει στο 70%, ανεβαίνει το αρχείο που έψαχνες (ΜΕ υπότιτλους) στο αρχικό site που δεν σέρνεται όπως αυτό που κατεβάζεις τώρα.


4. Όσο πιο γρήγορα βρεις και κατεβάσεις ένα αρχείο που ψάχνεις απεγνωσμένα, τόσο περισσότερες πιθανότητες υπάρχουν να έχει άθλια ποιότητα, να είναι ιός ή γιαπωνέζικη τσόντα.


5. Το αρχείο με ευλαβική συνέπεια κολλάει όταν φτάσει στο 99,6%. Ή στο 99,9% εάν το σύμπαν θέλει να δημιουργήσει ακόμα έναν serial killer.


6. Όταν αποφασίζεις να κατεβάσεις μια ολόκληρη season από τηλεοπτική σειρά, το torrent με το 'pack' έχει εξαφανιστεί και πρέπει να κατεβάσεις τα επεισόδια ένα-ένα.


7. Όταν κατεβάζεις τα επεισόδια μιας season μεμονωμένα, αυτό που θα κατέβει πιο γρήγορα είναι το τελευταίο και αυτό που θα κατέβει πιο αργά το πρώτο, για να χρειαστεί να περιμένεις μία αιωνιότητα μέχρι να δεις τα επεισόδια με τη σειρά.


8. Μόλις ξεκινήσει η τελευταία season από την αγαπημένη σου σειρά που την περίμενες απεγνωσμένα έναν ολόκληρο χρόνο, θα κλείσει το torrent site απ' όπου κατεβάζεις τόσο καιρό.



9. Όταν αναγκαστείς να επιστρέψεις σε άλλο torrent site απ' όπου κατέβαζες παλιά, δεν θυμάσαι το username και password σου.


10. Μόλις συμπληρώσεις φόρμα με όλα τα στοιχεία σου από την αρχή για να κάνεις καινούριο λογαριασμό, εμφανίζεται μήνυμα ότι οι εγγραφές είναι κλειστές ή θυμάσαι το αρχικό username και password.


12. Το ratio σου είναι πάντα αντιστρόφως ανάλογο με το μέγεθος του αρχείου που θέλεις να κατεβάσεις.



13. Αν αφήσεις ανοιχτό τον υπολογιστή για να κατέβει ένα αρχείο, όταν γυρίσεις θα βρεις το πρόγραμμα των torrents κλειστό γιατί οι μαμημένες ενημερώσεις τον Windows έκαναν επανεκκίνηση.


Ο κύριος Murphy σας τους συστήνει ανεπιφύλακτα. Είναι όλοι δοκιμασμένοι και τεσταρισμένοι πάνω μου. Τι σόι κολλητάρια είμαστε...

Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010

҉ Twilight Zone ҉



Το κοντρόλ ακούει? Ρίξε λίγο το theme song των X-Files. Τέλεια. Πάμε.






Φανατικά μου αναγνωστόπουλα.

Οι Διεστραμμένες Δυνάμεις του Σύμπαντος (a.k.a. ΔΔΣ) μας έχουν περικυκλώσει. Αφού είδαν και απόειδαν που πήρανε τον πουλέν κι εγώ είμαι επισήμως Κυρά των Τεχνών, αποφάσισαν να στείλουν ακόμα ένα σατανικό υποχείριό τους μετά το καφέ βαντάικ σκατοσαυρίνι, σε παρόμοιο μέγεθος πορδοβουλώματος και με ίδια μπιρμπιλωτά και τσακίρικα μάτια.

Ώρα 10:06. Το ημιβαμπιροδρακουμελάκι του κυβερνοχώρου (και δη αγαπητό παιδί του Γούγλη) αποφασίζει να κατεβάσει το Conversation Analysis από το ράφι της βιβλιοθήκης για να μπορέσει να λύσει την απορία της σχετικά με το αν μιλάει και δεν την καταλαβαίνουν οι άλλοι ή αν μιλάνε οι άλλοι και δεν καταλαβαίνει εκείνη.

Καθότι βιβλίο που σέβεται τον εαυτό του και σύμφωνα με το νόμο του Αρχιμήδη, ο όγκος του εκτοπίζει ένα αντικείμενο που βρίσκεται επίσης στο ράφι, το οποίο προσγειώνεται στο γραφείο από κάτω.

Και τότε ακούγεται ένα χασμουρητό.


Σκέψη πρώτη: Είμαι μόνη στο σπίτι.

Σκέψη δεύτερη: Κάτι χασμουρήθηκε.

Σκέψη τρίτη: Αυτό που χασμουρήθηκε είναι το Furby της αδερφής μου.

Σκεψη τέταρτη: Do not panic. Αυτά λειτουργούν μόλις τα κουνήσεις.

Σκέψη πέμπτη: Πίπεν. Του είχαμε βγάλει τις μπαταρίες.

Σκέψη έκτη: Τρέχα να σώσεις το τομάρι σου.


Έντερ Silent Niobe να πετάει βιβλία, μολύβια, στυλό, κέηκ, παντόφλες και να τρέχει με την ταχύτητα του Flash Gordon στο σαλόνι ουρλιάζοντας για να γλιτώσει από τα δόντια του διαβολικού Furby και του επερχόμενου εγκεφαλικού.

Για τα επόμενα 10 λεπτά καθόμουν με το ψαλίδι στο χέρι στην πιο σκοτεινή γωνία κάτω από την τραπεζαρία για να αιφνιδιάσω το σατανικό ρημαδομπούκι που περίμενα να εμφανιστεί με τα μπιρμπιλωτά μπλε μάτια του να λαμπυρίζουν. Και την ώρα που έψαχνα με τη βοήθεια του Γούγλη και του μωβ μαυρόμουρου τον αριθμό των Ghostbusters για να έρθουν να μπουζουριάσουν το μπασμένο πόλτεργκειστ, θυμήθηκα ότι είμαι 25 χρονών και δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης. Οπότε έστειλα μήνυμα στην αδερφή μου, η οποία κατάφερε να βρει ένα κενό ανάμεσα στο σπαστικό που την είχε πιάσει για να μου πει να πάω να κοιτάξω μήπως τελικά έχει μπαταρίες μέσα.

Μα πώς δεν το σκέφτηκα.

Οπλισμένη με ένα κατσαβίδι και το ψαλίδι σε εμφανή θέση σε περίπτωση που το χνουδωτό ανάθεμα αποφασίσει να το παίξει ζόρικο, ορμάω στο γραφείο και το ξεκοιλιάζω.

2 μπαταρίες. Οκέι.


...ΑΠΟ ΤΙΣ 4????


Νοτ οκέι.


Έντερ πάλι mode Flash Gordon και Silent Niobe να τρέχει ξανά στο σαλόνι για να πάρει την αδερφή της, η οποία εξακολουθούσε να γελάει.

"Δε πιστεύω να άσκησες βία στο Furby μου???"

Όοοοοχι. Για την ακρίβεια ήθελα να βάλω φωτιά στο τσουλούφι του και να το στείλω γκολ από το μπαλκόνι στον κάδο του απέναντι πεζοδρομίου.

Αντ' αυτού αποφάσισα να βγάλω και τις υπόλοιπες μπαταρίες που του είχαμε αφήσει (διότι υποτίθεται όταν κάτι παίρνει 4 μπαταρίες ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΜΕ ΜΟΝΟ ΤΙΣ 2!!), το παράχωσα στο πιο βαθύ ντουλάπι της αποθήκης και κλείδωσα και την πόρτα.

Σας ενημερώνω ότι ετοιμάζομαι να μετακομίσω στο πιο μακρινό ηλιακό σύστημα του σύμπαντος με την επόμενη υπεργαλαξιακή αποστολή της ΝΑΣΑ. Ίσως εκεί να μην καταφέρουν να με βρουν οι ΔΔΣ.

Μετά από πολλή σκέψη και συζήτηση με το δεξί μικρό μου δαχτυλάκι, το μυστήριο της ανάστασης του Furby θεωρείται λήξαν: δεν άντεξε το χωρισμό Λάτσιου-Μενεγάκης. Τέλος.

Και τώρα πάω να κάνω playlist των ταινιών που θα δω μέχρι να ξημερώσει και να λήξει η κρίση.


Υ.Γ.: Παρακαλείται το κοντρόλ να βγάλει τώρα τη μουσική των X-Files γιατί θα ξαναρχίσω να ψάχνω το τηλέφωνο των Ghostbusters στον Γούγλη.