Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010

Αμανέεεελιιιεν




... μία κοινωνικά αμόρφωτη, απόβρασμα των ανθρωπίνων σχέσεων, καταπατήτρια του savoir vivre, ανίδεη ξανθιά (περιστασιακά κοκκινομάλλα) γλωσσολόγος που κυκλοφορεί με δωδεκάποντα, παίζει με τις λέξεις και γράφει post-it (τα οποία είναι στρατηγικά τοποθετημένα στην ατζέντα μου σε όλα τα χρώματα και μεγέθη) στη γλώσσα των ξωτικών. Με Tengwar εννοείται.

Δεν είμαι ψαγμένη, βαρεμένη είμαι. And there is no shame in that. Μη ξεχνάμε ότι βγήκα από την κοιλιά της μάνας μου τυλιγμένη 4 (!) φορές με τον ομφάλιο λώρο.

Lemme see you beat that, bitches.

Καθότι ομορφότατη Κυριακή, κάπου ανάμεσα στον καφέ και την ανάγνωση ενός άρθρου για την ανάλυση συνομιλίας (είπαμε κοινωνικά αμόρφωτη, τουτέστην κάνω απελπισμένες προσπάθειες να μορφωθώ. ΤΟΥΤΕΣΤΗΝ.), ξεκινήσαμε μία από τις γνωστές εποικοδομητικές pinky convos με το μικρό δεξί μου δαχτυλάκι. Αυτό που αρνείται πεισματικά να συνεργαστεί για να μπορέσω να κάνω το άνωθεν Vulcan Salute. Εμείς τα βαρεμένα το συνηθίζουμε.


Βρε γιαβρί μ', τι με λες ότι έχεις πρόβλημα με το στομάχι σου και δε μπορείς να φας (και τι, μια Ceasar's!!) και την επόμενη μέρα χλαπακιάζεις πιτόγυρα??


Έχετε διαλέξει την κουρτίνα τρία και ωωωωωωωωωωωωωω! Όχιιιιιιιιιιιιιιι.... είναι ο Zong. Epic fail οι δικαιολογίες for the sake of δικαιολογίες. Κυρίως όταν δεν υπάρχει λόγος. Στην Τατιάνα Τατιανιές, τσουκ. Στην Drama Queen (και δη την υπέρτατη) DramaQueenιές, double τσουκ.


Όσο για σένα τζάνεμ... από το ένα έως τη Μπεκατώρου πόσο ηλίθια με κάνεις...?



Πες με μαλακισμένη. Θα σου πω ότι ναι, είμαι τόσο που δε με αντέχω ούτε η ίδια.

Πες με μπάζο. Θα το κατανοήσω λόγω χρόνιας τύφλωσης.

Πες με ψωνάρα. Θα σου δείξω και που έχω παρκαρισμένο το καλογυαλισμένο καλάμι μου.

Πες με κακόγουστη. Όχι μη το πεις καλύτερα. Θα φωνάξω το Fashion Police να σε μπουζουριάσει.

Πες με κακόμοιρο geekάκι. Το πολύ πολύ να σε βρίσω στα Na'vi.



Άλλα μη μου θίγεις την πολύχρονη εμπειρία μου σε "Εχεστήκαμεν" καταστάσεις. Εμένα που έχω φτιάξει την Εξίσωση των Εχεζομένων. Σου υπολογίζει με μαθηματική ακρίβεια (κυριολεκτικά σε λέω!) το χρονικό διάστημα που θα μεσολάβήσει από το πρώτο "Εχεστήκαμεν" μέχρι το "Εκαιγόμαστε". Ο πάπας μπορεί να μην είναι αλάθητος, η εξίσωσή μου όμως είναι. Μιλάμε για πιο νόμο κι από το νόμο της βαρύτητας.

Περιμένω αγωνιωδώς και απεγνωσμένα την εξαίρεση στον κανόνα. Θα είναι πολύ αναζωογονίσιους να μην έχω ΠΑΛΙ δίκιο.


Και τώρα πάω να βγάλω όλα μου τα απωθημένα στην ηρωίδα μου και να κάνω ένα shameless self-insertion. Μπας και ξεμουροχαβλιαστεί το μαλακίδιο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: