Κάτι τα τραβήγματα που είχα με τον κυβερνοχώρο λόγω ήδη αναφερθέντων obsessed fans, κάτι η γενική τάση φυγής μου από την Ξάνθη, κάτι η επιβεβαίωση (πλέον - και όχι διαπίστωση) ότι οι άντρες στην ηλικία μου είναι από τραγικοί έως κάφροι (λίγο επίπεδο βρε παιδιά -το ότι δεν σκάμε στα γέλια εκείνη την ώρα μπροστά σας είναι δείγμα διακριτικότητας, όχι ότι συμφωνούμε με τις μπούρδες που ξεστομίζετε!), αναγκάστηκα και έμεινα λίγο καιρό μακρυά σας... Χαίρομαι, όμως, που έχω τέτοιους πιστούς θαυμαστές που με διαβάζουν ανελλειπώς (αλλά δεν σχολιάζουν ποτέ, Μελιδάκο!!) και για χάρη τους και μόνο κάθομαι και γράφω αυτό το post μέσα στη κουφόβραση, δίχως Muratti (όχι δεν άρχισε η γειτονιά μου τις συνομωσίες πάλι, απλώς το έκοψα), δίχως κλιματιστικό (διότι μόνο η ιγμορίτιδα μου έλειπε τώρα) και δίχως Red Bull. Απαγορεύεται, λέει, σε μετεγχειρητικό στάδιο. Το μυαλό σας και μια λίρα, βόδια.
Πρώτη φορά που έχω τόσα πολλά να πω και δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω. Ας ξεκινήσω λοιπόν από τα απλά.
Α. Έφυγα από τη Ξάνθη. Για την ακρίβεια το έβαλα στα πόδια μόλις μου ανακοίνωσαν ότι μπορώ να φύγω. Home, sweet home. Αν και με τη Drama Queen σε ρεσιτάλ όλη τη μέρα πάνω από το κεφάλι μου, θα το ξαναπώ: There's no place like home.
B. Κεφάλαιο άντρες. Κάποιος μου είπε ότι μπλέκω πάντα με τους λάθος άντρες, αλλά σύμφωνα με αυτά που έμαθα για τα φαινόμενα, τους ορισμούς και τους κανόνες στη Φυσική από το γυμνάσιο, όταν έχεις πάρα πολλά instances από ένα φαινόμενο -περισσότερα από τα instances που δείχνουν κάτι διαφορετικό-, αυτό τίνει να αποτελεί τον κανόνα και όχι την εξαίρεση.
Συνεπώς.
Επανέρχομαι στο πρώτο-πρώτο post μου σχετικά με το cichlid effect που εμφανίζεται στο μεγαλύτερο ποσοστό του ανδρικού πληθυσμού (όλοι με μια ελπίδα ζούμε, αλλιώς αλί και τρισαλί σε όσες γυναίκες ενδιαφέρονται να κάνουν κάτι παραπάνω από το να ανοίγουν απλά τα πόδια τους), επαναλαμβάνοντας μία καίρια ερώτηση:
Γιατί εσείς οι άνδρες ζητάτε ΠΑΝΤΑ την επιβεβαίωση ότι είστε οι καλύτεροι μπλα μπλα μπλα για να μπορέσετε να λειτουργήσετε??
Δηλαδή συγνώμη, υπήρχε περίπτωση εκείνη τη "κρίσιμη" ώρα στην ερώτηση "Είναι μεγάλο?" και παρόμοιες εξίσου ξενερωτικές ερωτήσεις - επιβεβαιώσεις κουβάδες να απαντήσουμε "όχι έχω δει και καλύτερα??"
Οπότε αποφεύγουμε να απαντήσουμε, ή λέμε ένα 'ναι' για να τελειώνουμε και να κάνουμε κι εμείς τη δουλειά μας...
Επίσης. Λίγο σεβασμό. Τα κοσμητικά επίθετα να λείπουν και ας είμαστε λίγο κρατημένοι τις πρώτες φορές. Αλλιώς μπορεί να σας παρεξηγήσουμε. Φυσικά, μόνο όταν επιμένετε να κάνετε δηλώσεις ότι δεν σας ενδιαφέρει ΜΟΝΟ το σεξουαλικό. Διότι μπορεί κάποιες κοπέλες που σέβονται τον εαυτό τους και είναι λίγο διακριτικές να μην σας πετάξουν έξω κλωτσηδόν την ώρα που λέτε και κάνετε κάποια πράγματα, αλλά σίγουρα δε θα σας ξανατηλεφωνήσουν. Αφήστε που πάντα υπάρχει ο κίνδυνος να θεωρηθείτε χαμηλού επιπέδου και όλοι για ένα επίπεδο και μια αξιοπρέπεια ζούμε σ' αυτή τη κωλοχώρα.
Ερώτηση Βου: Γιατί μερικοί ενώ δεν έχετε κανένα ΑΠΟΛΥΤΩΣ πρόβλημα το δημιουργείτε μόνοι σας?? Δηλαδή, να καταλάβω τέτοιου είδους ανασφάλειες από άτομα που έχουν όντως πρόβλημα στο συγκεκριμένο θέμα, αλλά όταν όλα είναι τόσο καλά και υπάρχει μία γενική συνεννόηση, γιατί πρέπει να ρίχνετε τον κουβά με το παγωμένο νερό και να τα καταστρέφετε όλα μαζί με την εικόνα σας...?
Τι να πω. Μετά από πολύωρη συζήτηση με το μικρό δεξί μου δαχτυλάκι, κατέληξα ότι από το να κλέινω τα αφτιά μου και να πηγαίνω με τα νερά τους, από δω και πέρα καλύτερα να διώχνω κόσμο με τις κλωτσιές εκείνη την ώρα. Διότι αν δεν μιλάς, μετά σου βγαίνει και το όνομα και φταις κι εσύ από πάνω που κατέχεις το savoir vivre στο συγκεκριμένο τομέα. Hmph!!
Γ. Και τώρα ο νωόν νοείτω. Ναι, έχω καταλάβει κάποια πράγματα, αν και αργά. Και όχι, δεν έχει απολύτως τίποτα που να τον γεμίζει, γι' αυτό κάνει και ό,τι κάνει. Οπότε Keep Walking, Johnny Walker.
Δ. Οι περισσότεροι άνθρωποι πάνε και καλά να διορθώσουν το διάφραγμά τους για να βρουν δικαιολογία να κάνουν πλαστική στη μύτη τους. Υπάρχουν όμως και εκείνοι οι ελάχιστοι που πάνε οι καημένοι ξεκάθαρα και ευθαρσώς να κάνουν πλαστική στη μύτη τους και βγαίνουν με διορθωμένο διάφραγμα. Γενικώς σωτηρία δεν υπάρχει. Και μη πιστεύετε ότι βλέπετε στο "The Swan", "Extreme Makeover" κλπ, διότι περνάνε μέσα σε 2 λεπτά τη περιόδο ανάρρωσης, ανώδυνα και διακριτικά, ενώ στην πραγματικότητα τα νεύρα σου γίνονται κρόσια και ο χρόνος κυλάει αργά και βασανιστικά. Κυρίως αν είναι καλοκαίρι. Ας όψεται η ματαιοδοξία μας.
P.S.: Είναι pre-requisite όταν γίνεσαι πλαστικός να είσαι ωραίος άντρας?? Αλλιώς δε σου δίνουν το πτυχίο or what...??
Γλυκά μου φανατικά αναγνωστόπουλα (Πάνια rulez, η χαρά κάθε γλωσσολόγου), σας αφήνω και σας εύχομαι να είστε όσο καλά είμαι κι εγώ αυτή τη περίοδο....... δηλαδή SUPER! Να περάσετε ένα υπέροχο καλοκαίρι και όλο και κάπου θα συναντηθούμε κι εμείς στον κυβερνοχώρο πριν φύγω για Αγγλία!
XOXO
Silent Niobe
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα cichlid effect. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα cichlid effect. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Παρασκευή 18 Ιουλίου 2008
Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2007
Πότε τελειώνει η εξεταστική, οέο?
Τώρα τελευταία έχω γίνει ο Absolute Master των ρητορικών ερωτήσεων.
Όχι τίποτε άλλο, περνάς και την ώρα σου ευχάριστα. Πού ξέρεις, ερώτηση στην ερώτηση μπορεί να βρω και το νόημα της ύπαρξής μου...
Ίσως τότε σταματήσω τις συζητήσεις με το δεξί μικρό μου δαχτυλάκι. Οι Pinky Convos είναι πολύ εποικοδομητικές και το μικρό μου δαχτυλάκι αξιαγάπητο, αλλά μπορεί και να μας παρεξηγήσουν. (*snort* Whyever would you say that??)
Επιτέλους ξεμπέρδεψα με το Gender and Language (και όχι Sex and Language... Ποιός ηλίθιος το μετέφρασε "Σεξ και Γλώσσα"?? LMAO) και επαναπροσδιόρισα την φεμινιστική μου πλευρά. Παρακάτω παραθέτω την ανωτερότητα του 'ισχυρού φύλου':
The cichlid effect
"One dramatic example of the active and instrumental attitude of the male of the species is described by Jessie Bernard. She calls it the 'cichlid effect' and provides a provocative elaboration of the general theme of male dominance/female submissiveness. The cichlid effect derives its name from a particular kind of fish, the cichlid, a peculiar creature. The two sexes of the cichlid have no identifying signs to differentiate them, and in the past it was difficult for biologists to distinguish one from the other. [...]
The key is that the three kinds of behavior [aggression, fear and sexual responses found in both sexes] are related differently for the two sexes. Sexual behavior is coupled with aggressive behavior in the male; in the female, sexual behavior is related to fear. [...] Fear and sexuality cannot exist in the male at the same time. If the male has the slightest fear of his partner, his sexuality is curbed.
[...]
Conversely, if the female has so little fear or awe of her partner that her aggression is not suppressed, she does not react sexually to him. The sexuality of a male cichlid depends on the female's awe. She must defer to him, or his masculinity is extinguished.
[...]
One can draw a parallel between human beings and cichlids. Human male sexuality may be vulnerable to female aggression and diminished by lack of female subservience or awe. It is often dependent on deference. Even though male sexuality can endure cultural restraints and physical mistreatment, it may not be able to withstand the cichlid effect. This vulnerability of male sexuality is apparently social and based on relationships with women.
Sexual initiative is to be distinguished from sexual aggression. Either women or men can take the initiative sexually, for example, and signal preliminary interest in the other. But only men can be aggressive sexually. The reverse is not true: 'Female initiative is successful only when the male is willing... He can take her; [but] she must excite or intice him. If he does not become aroused, she cannot have him sexually.' Of course, this presents difficulties to males; it puts them to the test. For while a female can be unaroused sexually and still participate, can pretend, a male's success or failure -particularly his failure- is highly visible."
Σε απλά ελληνικά? Ο ανδρισμός του 'ισχυρού φύλου' εξαρτάται από την δική μας υποταγή.
Pathetic.
Κι εμείς τι κάνουμε?
Νιαουρίζουμε, χαζογελάμε, κάνουμε γούτσου-γούτσου ζουζουνίτσες και συμφωνούμε με όσα μας λένε γιατί πολύ απλά δεν μπαίνουμε στον κόπο να ασχοληθούμε με τους πραγματικά χαζούς και να θίξουμε τον εγωισμό τους.
Συμπέρασμα? Τα κοριτσάκια που νιαουρίζουν δεν είναι ούτε τόσο χαζά, ούτε όσο αθώα δείχνουν... Μάλλον συμβαίνει το αντίθετο... Και γουστάρω τρελά τις καταστάσεις τύπου "they don't know that we know", που σε σχολιάζουν κοροΪδευτικά, ενώ οι βλάκες τις υπόθεσης είναι εκείνοι!
Am I a manipulative bitch? Well, what can I say? Bitches rule!! Γυναίκες είμαστε αγάπη μου, όχι ηλίθιες. Κάτι ήξεραν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι που ανακοίνωσαν το Top 3 των απόλυτων κακών στο κόσμο μας: πύρ, γυνή και θάλασσα.
Και τώρα, αφού έβγαλα όλα τα φεμινιστικά απωθημένα μου από τα εσώψυχά μου, θα επιστρέψω στην συζήτησή μου με το δαχτυλάκι μου σχετικά για το αν η κοινωνία πλάθει τη γλώσσα ή η γλώσσα την κοινωνία.
*bangs head on desk*
Λέτε να φταίνε τα παυσίπονα για τα γόνατά μου...?
Όταν φωνάζω και ωρύομαι ότι η εξεταστική κάνει κακό όμως, κανείς δε με πιστεύει!!
Ω ρε γλέντια... Πού να πιάσω Πραγματολογία και Μεταφορά-Μετωνυμία...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)