Σας είπα τα νέα? Χριστός Ανέστη!

Μάγκες.

Εδώ στο εξωτικό Sheffield βγάζουμε τρελά γούστα.

Εν μέσω Ελληνοτουρκικής διαμάχης για τα Ίμια και ανακάλυψης νέου Ελληνικού newsgroup, προλάβαμε την Ανάσταση σε απευθείας μετάδοση από την Μητρόπολη Αθηνών μέσω e-radio και τραγουδήσαμε το "Χριστός Ανέστη" με πιτζάμα Hello Kitty και κάλτσα ασορτί.

To Κύριε Ελέησον έχει άλλο νόημα όταν το λες με background το soc.culture.greek στην οθόνη.

Σας χαρίζω τη μαγειρίτσα και τα ωά. Έψησα ένα ωραιότατο γεμιστό μπιφτεκάκι, πήρα κι ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί κι έφαγα σαν άνθρωπος. Το τσουρεκάκι, εεεε... Μας έλειψε λίγο. Αλλά καλά ρε μάνα. Τη πίτα απ'το Παρθενάκι, ρε μάνα? Χρησιμοποιούμε τη πίτα της γιαγιάς για χτυπήματα κάτω από τη μέση, ρε μάνα??

Μισό γιατί έχω ζαλιστεί από τις ζεμπεκιές και τα τσιφτετέλια. Έχουμε κατεβάσει κι ένα μπουκάλι κρασί και παίζουμε κυνηγητό με το QWERTY για να βγάλουμε πέντε λέξεις.

Εορταστικό πρόγραμμα με LE.PA. και Χριστοδουλόπουλο, φίλτατοι. Άκουσε η φάλαινα τα κλαρίνα και τα τουμπερλέκια στη διαπασόν στο δωμάτιο του φυτού και ήρθε να ελέγξει αν αποφάσισα να κάνω απόπειρα αυτοκτονίας μετά φρικτών μπουζουκίων.

"Νόου μάι ντίαρ," της είπα. "Δις ιζ dogmusic. All the babes on the stage. Torture yourselves και δε συμμαζεύεται!!"

Ας ελπίσουμε ότι δεν μπέρδεψε την αθάνατη ατάκα του μεγάλου αηδού με τίποτις σαδομαζοχιστικά.

"Όλα πάνε καλά, όλα πάνε καλα, και δεν έχω ανάγκη κανένα!!"

Πέστα ρε αλάνι Χριστοδουλόπουλε, να χαρείς το μαλλί-λασπωτήρα σου!!

Ρε σας το 'πα εγώ ότι Ανάσταση θα'κανα αγκαλιά με το λαπιτόπι. Ο LE.PA. και ο Χριστοδουλόπουλος ήρθαν απάνω στο τσακίρ κέφι με τορρεντοδουλειά. Μέχρι να καταλάβω ότι ήταν από πέρισυ, αναρωτιόμουν αν έχουν εξελιχθεί τόσο τα torrent sites στην Ελλάδα που βγάζουν εκπομπές πριν παιχτούν στη τηλεόραση (συνέβη πριν αρχίσει να καίει το αλκόολ εγκεφαλικά κύτταρα, οπότε το ρίχνουμε όπως πάντα στη ντεκαπάζ)!

Ντεμέκ δύσκολα και μακριά από το σπίτι. Μπομπόλια ξενιτιά ρεεεεε (απέραντο respect στο Θεσσαλονικιό στο Άμστερνταμ)!!! Εμείς οι παντός καιρού ανάβουμε αρωματικά κεριά για λαμπάδες και μέσα στο Opal άμα λάχει! Κι ας αρχίσουν να χτυπάνε τα αλάρμια μετά λόγω ανιχτευτών καπνού...

"Νόου άι τολντ γιου ιτς γκρικ τραντίσιον, βρε μαλάκα. Γιες αι νόου γουι αρ νοτ ελάουντ το λάιτ κάντλς. Γιές ρε μαλάκα σου είπα. Νοου, μαλάκας μινς φριεντ ιν γκρικ καθυστερημένε βλάκα αγγλοχώριατε Sheffieldτσιώτη. Νόου, άι σεντ γκουντνάιτ ιν γκρικ. Γιές ιτς ε λόνγκ γουέρντ."

Και τώρα σας αφήνω να ξεραθώ ένα τετράωρο να αποβάλλω το κρασί και να επανέλθω στη συλλογή δεδομένων μου. Καλού-κακού έκανα κι ένα backup σε 2, 3 4, 5 διαφορετικά μέσα αποθήκευσης πριν αρχίσω την οινοποσία.

Y.Γ.1: Αφιερώνω το postάκι με πολύ αγάπη στο αγαπημένο μου ντεμέκ καλαμακόπαιδο (κρυφοκαρντάσι μας τον έβγαλε το Φαιησμπούκι) που περίμενε πώς και πώς να τα τσούξω και να πιάσω το πληκτρολόγιο. Ντροπή βρε...

Υ.Γ.2: Την αγάπη μου σε όλα τα γλυκά μου κουκλούδια που με πήραν τηλέφωνο από τη μαμά πατρίδα και το γλυκό κουκλούδι εκ Λονδινακίου! Όχι δεν ήπια Κουκού μου, δεν είχε καλό σήμα το τηλέφωνό σου!

Υ.Γ.3:"Βρε μελαχρινάκι με πότισες φαρμάκι ντιμπιντιμπιντιμπιντάι" εξαιρετικά αφιερωμένο στο σιστεράκι. "Το ωραιότερο πλάσμα του κόσμου" στον πατέρα που το ακούει και γουστέρνει. Μάνα, δεν είχε Ρουβά και Ρέμο το πρόγραμμα, οπότε σου αφιερώνω ένα τσιφτετελοκουνιστό "Έβδομο Ουρανό" από το LE.PA. Παρθενάκι εσένα θα σου αφιερώσω όλο το πρόγραμμα αύριο που θα πιάσω τα ποντιακά.

Ρε παιδιά πολλή αφιέρωση έχει αρχίσει να πέφτει. Κοψ-λα-Φλεβ FM: εκπέμπει μέσω ίντερνετ τις μεταμεσονύκτιες ώρες και σε συχνότητες ξενιτεμένων φοιτητών.

Και το πιο σουρεαλιστικό ξέρετε πιο ήταν ε? Ο παπάς να τραγουδάει το "Χριστός Ανέστη" στο δωμάτιο κι εγώ να μπαίνω στη κουζίνα και να βρίσκομαι φάτσα κάρτα με τη κόκκινη γιρλάντα στον πίνακα ανακοινώσεων να σχηματίζει τις λέξεις "Merry Christmas"...

"Εεεεεεεεεεεεεεεεεε απάνω σε χαλιά, σε μάγικα χαλιάαααααααααα... Τσουκουτουκουτσουκουτουκουτου!"

Δώσε και σώσε, Λευτέρη!!