Disturbia

Θα πάω στην κόλαση. Τρίτο καζάνι αριστερά, δίπλα σ' εκείνον τον τύπο που τόλμησε να πει ότι η Γη δεν είναι επίπεδη.

Αμάρτησα, το παραδέχομαι. Είχα το θράσος να κάνω αρνητική κριτική στο άρθρο του editor της Historiographia Linguistica, "...που έχει γράψει τόσα άρθρα, έχει κάνει τόσα συνέδρια, μπλα μπλα μπλα... Αν αυτός δεν γράφει καλά άρθρα, τότε αυτό επηρρεάζει και την ποιότητα του journal στο οποίο είναι editor" και φαντάζομαι ότι ο καθηγητής μου ήθελε να προσθέσει "και στην οποία έχω γράψει κι εγώ άρθρα".

Ναι, οκέι. Το συγκεκριμένο άρθρο του ήταν κακογραμμένο. Του καθηγητή μου πάλι είναι εξαιρετικά. Sorry, αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Λιθοβολήστε με.

Αλλά παρόλα αυτά ο καθηγητής μου είπε ότι χαίρεται που μερικοί από μας έχουμε το θάρρος να κάνουμε κριτική σε τόσο μεγάλα ονόματα και δε μπαίνουμε στο τριπάκι να τρομοκρατούμαστε από το όνομα και να μην κάνουμε πραγματική κριτική. Οψώμεθα. Η μεγάλη η εργασία που έχω γι' αυτό το μάθημα είναι πάνω στο ίδιο θέμα που έγραψε και ο παραπάνω κύριος. Μπορώ μόνο να φανταστώ ότι μετά από αυτό, θα μου μετρήσουν μέχρι και τα κόμματα.

Γούπερ. Πάλι σε μπελάδες μπήκα.

Σε αυτό το σημείο να σας ενημερώσω, φανταστικά μου αναγνωστόπουλα, ότι η Silent Niobe δε θα κάνει διακοπές φέτος τα Χριστούγεννα γιατί έχει να παραδώσει 5 essays μόλις γυρίσει, τα οποία θέλουν πολύ πολύ διάβασμα και προδέρμ.

Επίσης θα ήθελα να κάνω ένα update στη λίστα μου για τον ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ Άγιο Βασίλη: σε αντίθεση με το γλυκό Ηλεκτράκι, εγώ δε θέλω ούτε άμαξες, ούτε πρίγκηπες, ούτε λευκά άλογα. Είναι φλώροι. Γι' αυτό καλέ μου 'Αγιε Βασίλη, να μου στείλεις ένα χορτοφάγο βαμπιράκι που θα έρθει να με σώσει με το ασημένιο του Volvo... γενικώς θέλω τον Edward Cullen μ' ένα κόκκινο φιόγκο μπροστά από την πόρτα μου, ναι? Σ' αγαπώ πολύ πολύ πολύ σμουυυυυυυτς!!!

Για όσους δεν κατάλαβαν, παρακαλώ διαβάστε τη σειρά της Stephanie Meyer και δείτε την ταινία Twilight. Και προσπαθείστε να μην ερωτευτείτε κι εσείς τον Robert Pattinson που παίζει τον Edward ή ακόμα χειρότερα τον ίδιο τον Edward ωσάν άμυαλα 14χρονα, όπως η επιφαινόμενη. Κοροϊδεύω τις ρουβίτσες και οϊμέ κατήντησα Cullenίτσα. Όχι τίποτα, τουλάχιστον ο Ρουβάς δεν είναι βαμπίρ!!!

Προτείνω να κάνουμε σειρά "Φοιτήτρια σε απόγνωση" βασισμένη στη ζωή μου. Έτσι, για να μάθει και το ευρύ κοινό τι καταστροφές προκαλούν οι Aγγλοσάξωνες.

Κατα τ΄άλλα ζω 1 εβδομάδα με μακαρόνια και τσάι και χτυπάω τα κόκκινα γοβάκια μου απελπισμένα φωνάζοντας "There's no place like home", αλλά κάθε φορά καταλήγω με απογοητευμένο βλέμμα τύπου 'φτου-γαμώτη-ακόμα-εδώ-είμαι' ή φρικαρισμένους συγκατοίκους να αναρωτιούνται αν τελικά το έχω χάσει. Ίσως φταίει αυτό ή ότι τα γοβάκια μου δεν είναι γκλάμουρους με παγιετούλες όπως της Dorothy και δε πιάνει το ξόρκι...