Λε μπουρδέλ

Μετά από σημείωμά μου προς τους αγαπητούς συγκατοίκους να καθαρίζουν εί δυνατόν την κουζίνα από τις δημιουργίες τους (βλέπε μέχρι και λιωμένα κασέρια στα μάτια), επέστρεψα μετά από 2 ώρες και βρήκα αυτό το αριστούργημα, το οποίο πιστεύω αξίζει το δικό του χώρο και τιμητική μνεία στο διαδίκτυο.

Όποιος έχει τόσο πολύ χρόνο να κάτσει να φτιάξει κάτι τέτοιο με χειρουργική ακρίβεια, φαντάζομαι έχει και τα 30 δευτερόλεπτα να καθαρίσει μ' ένα σφουγγάρι τις αηδίες που αφήνει πάνω στην κουζίνα. Αλλά! Έπρεπε να μου την πει...

Ω μπουχουχού, μισό να βάλω την γάτα μου να κλάψει. Αισθάνομαι λίγο σαν δασκάλα που περιβάλλεται από παιδάκια δημοτικού. Άκυρο, νηπιαγωγείου. Για τόση ωριμότητα μιλάμε.

Επίσης. Παρακαλώ τα φανατικά μου αναγνωστόπουλα να μου απαντήσουν με το χέρι στην καρδιά αν θα έπλεναν τα πιάτα τους και τα μαχαιροπήρουνά τους σε αυτό το νιπτήρα. Εκτός του ότι βουλώνει, δεν έχω κανένα απολύτως ζόρι να μαζεύω τα φαγητά που πετάνε άλλοι για να κάνω τη δουλειά μου, μιας και ο ντιπτήρας ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΚΟΥΠΙΔΟΤΕΝΕΚΕΣ. Αηδιαστικοί βρωμύλοι συγκατοικούληδες.

Εν τέλει τα όργια με τους Αγγλοσάξωνες πήγανε τζάμπα. Σχεδόν δηλαδή, γιατί έκανα μεγάλες ανακαλύψεις, χο χο χο. Μετά από 1 εβδομάδα πάνω από το λεξικό (το μπιπημένο το S δεν έλεγε να τελειώσει...), υπερβολική δόση σκολάτας και καφέ, νεοαποκτηθείσα κύφωση, επαναεμφανιζόμενη μαλάκινση χόνδρου και στα δυο τα γόνατα, ημικρανίες που μονιμοποιήθηκαν περισσότερο κι από τους υπαλλήλους του δημοσίου, ένα εμφανώς εμπλουτισμένο λεξιλόγιο στα Old English και ατελείωτα πάρτυ με ογκόλιθους, ορυχεία και βαφτισμένες πέτρες, ο καλός μου καθηγητούλης (ο οποίος δεν ήξερε πότε ήταν το deadline και τον ενημέρωσα εγώ), αποφάσισε ότι ήταν υπερβολικά μικρό το διάστημα για να παραδωθεί η εργασία στις 15, οπότε το deadline μεταφέρεται μετά τα Χριστούγεννα.

Μισό λεπτάκι να φωνάξω τον φίλο μου τον Πατωμαχτυποκεφαλούλη να σας δείξει πώς θα αντιδρούσα αν ήμουν καρτουνάκι:

Ο κόσμος καίγεται, οι Γουγλόφιλοι όμως συνεχίζουν να ψάχνουν απεγνωσμένα τη Νικολούλη γυμνή και ο Γούγλης δυστυχώς τους στέλνει στο blog μου. Η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Όχι για το γεγονός ότι ο Γούγλης τους στέλνει εδώ, αλλά για το γεγονός ότι ο κόσμος ψάχνει τη Νικολούλη γυμνή. Είμαστε βιτσιόζος λαός, τι να πω... Επίσης, γουστέρνω απίστευτα να βλέπω statements του τύπου "Είμαι φαν του Γιώργου Λεβέντη", όπως επίσης και τις προφητείες μου να πραγματοποιούνται, διότι για να ψάχνουνε "Ερήνη X-Factor Nitro", μάλλον επιβεβαιώθηκα για την "τραγουδιστική" καριέρα της εν λόγω κοπελιάς. Την αγάπη μου σε όποιον έψαξε τη Silent Niobe από το Manchester, αν και δε θυμάμαι να έχω γνωστούς εκεί...