Πρώτο post από το εξωτικό Sheffield...

Φανατικά μου αναγνωστόπουλα,

Α: my deepest apologies που είμαι εξαφανισμένη τόσο καιρό, αλλά δεν έχω κάτσει και καθόλου στο δωμάτιό μου για να γράψω οτιδήποτε, πέρα από μερικές απαντήσεις στα ενθουσιώδη σχόλιά σας στο Facebook. Ναι, η κλωνοποίηση ήταν επιτυχής και είμαι πλέον καρμπονάκι-διδυμάκι με την Drama Queen mother, αλλά ας μη το κάνουμε μεγάλο θέμα και πάθει καμιά κατάθλιψη ο πατέρας.

Βου: τις θερμότατες ευχές μου στον γλυκό και πολυαγαπημένο μου Γούγλη που σήμερα κλείνει την πρώτη του δεκαετία!!! Happy Birthday Γούγλη μου, και εις ανώτερα!!! Είθε να συνεχίσεις να μας χαρίζεις κι άλλες τέτοιες απολαυστικές στιγμές Γουγλαμάρας!!


Και τώρα let's get down to business.


Γουι λαβ Sheffield. Παρόλο που ούτε οι Άγγλοι δεν καταλαβαίνουν τους ντόπιους όταν μιλάνε. Εγώ το αγαπάω μάλλον και λίγο παραπάνω γιατί όλα βρίσκονται γύρω από την εστία μου και μπορώ να πάω παντού με τα πόδια. Όταν μετακομίσει και το τμήμα μου στο καινούριο κτίριο ακριβώς απέναντι από την εστία μου, η φαρδοκωλιά μου θα έχει φτάσει στο ζενίθ της!

Τώρα που μίλησα για φαρδοκωλιά, η ντεκαπάζ που έχει εισχωρήσει στον εγκέφαλο έκανε πάλι την εμφάνισή της όταν δεν έπρεπε και αυτή τη στιγμή θα μπορούσα να είμαι χωρίς laptop, φωτογραφική και όλα τα σχετικά που υπήρχαν στη τσάντα του laptop μου. Διότι ως γνωστόν, η μάνα άρχισε τους Drama Queenισμούς όταν νόμισε πως ο ταξιτζής μας είχε φέρει σε λάθος δρόμο και πάνω στον πανικό / κούραση / ενεργοποίηση της ντεκαπάζ, φτάσαμε στη ρεσεψιόν του Opal μείον μίας αποσκευής. Και όχι οποιασδήποτε αποσκευής αν ξέρετε έστω και λίγα για τη σχέση που έχω εγώ με τους υπολογιστές μου. Ήταν τέτοιο το σοκ μου όταν συνειδητοποίησα ότι είχα ξεχάσει το laptop μου σε ένα ιδιωτικό ταξί του οποίου τα στοιχεία δεν γνωρίζαμε, που απλά άρχισα να λειτουργώ σε μια άλλη διάσταση, όπου όλα κυλούσαν βασανιστικά αργά και σιγά σιγά οδηγούσαν στη συντέλεια του κόσμου... I mean, μιλάμε για το laptop μου έτσι? Το ροζουλί, πολυαγαπημένο, πολυχρησιμοποιημένο laptop μου.

Και κάπου εδώ λοιπόν κάνει εμφάνιση η φαρδοκωλιά μου, γιατί μετά από πολλά τηλέφωνα στην αστυνομία και σε όλες τις εταιρίες ταξί, ένας ταξιτζής μας συμβούλεψε να πάμε στο σταθμό που το πήραμε και να περιμένουμε μήπως ξαναέρθει στην πιάτσα. Γούπερ. Αλλά η φαρδοκωλιά είχε bonus έναν γαμάτο ταξιτζή ο οποίος λυπήθηκε το κατάχλωμο κοριτσάκι από την Ελλάδα και μας πήγε σε μια unofficial πιάτσα των ταξί αυτών, όπου είχε αράξει ο ταξιτζής που ψάχναμε και ευτυχώς είχε βρει τη τσάντα μου και την είχε κρατήσει μπροστά στη θέση του για να μην την πάρει κανένας από το πίσω κάθισμα και θα την έφερνε κάποια στιγμή στο Opal.

Και ξαφνικά τη στιγμή που πήρα στα χέρια μου το laptop πρόσεξα πόσο όμορφη μέρα είχε στο Sheffield, πόσο super ήταν το δωμάτιό μου και πόσο υπέροχη θα ήταν η υπόλοιπη διαμονή μου στην Αγγλία. Παρακαλείστε όλοι οι φανατικοί αναγνώστες μου να ανάψετε καμιά λαμπάδα γιατί όπως βλέπετε υπάρχει Θεός!


Θέμα: Συγκάτοικοι

Είναι ΓΑΜΑΤΟΙ. Αυτοί που έχουμε δει δηλαδή, γιατί ως γνωστόν στις εστιές υπάρχουν πάντα οι συγκάτοικοι φαντάσματα που τους μυρίζεις στην κουζίνα, ενίοτε τους ακούς, αλλά ποτέ δεν τους βλέπεις! Εγώ προς το παρόν περνάω τέλεια με τον Άγγλο/Σέρβο/διαμένοντα σε Ουγγαρία-Ελβετία-δε συμμαζεύεται και την Ιρανή συγκάτοικό μου και πρόσφατα ανακαλύψαμε και τον Κινέζο που μας λερώνει λίγο παραπάνω την κουζίνα αλλά είναι πολύ γούτσου-γούτσου παιδάκι! Ο διπλανός μου απ΄το Πακιστάν μπαίνει-βγαίνει και μόνο μας χαιρετάει που και που, αλλά ουδείς δεν έχει δει τον τέταρτο τύπο στο δωμάτιο d που φημολογείται πως ονομάζεται Tom και τον έχει δει μόνο ο Alex.

Θέμα: Μεταπτυχιακό

Εάν επζήσω από αυτό το μεταπτυχιακό θα γυρίσω στην Ελλάδα και θα το παίζω διάνοια. Ουσιαστικά είναι ένα μίνι διδακτορικό και η μισή βαθμολογία μου θα είναι πάνω σε τεχνικές συγγραφής διδακτορικών κειμένων και μεθόδους έρευνας. Μέχρι και applicaton για διδακτορικό έχω να γράψω και θα βαθμολογηθώ ΚΑΙ σε αυτό! Και άντε χέστο αυτό, θα το έκανα ούτως ή άλλως και τώρα θα το κάνω ακόμα καλύτερα... το καλύτερο δε σας το είπα ακόμα! Κάποια στιγμή το Μάιο θα έχω να κάνω μια παρουσίαση σε ένα επίσημο συνέδριο μεταπτυχιακών-διδακτορικών πάνω στο οποίο θα βασιστεί το 70% της βαθμολογίας μου γι' αυτό το μάθημα. Οι ημικρανίες έχουν αρχίσει από τώρα. Γαμώ την Ιστορική Γλωσσολογία μου και το καλό της, δεν υπάρχει περίπτωση να καταφέρω να μιλήσω μπροστά σε τόσο κόσμο!!!!! *panic*

Γενικώς η όλη φάση είναι πολύ μπέρδεway, οι καθηγητές είναι λίγο περίεργοι εκτός από έναν γαμάτο τύπο ο οποίος μοιάζει πιο πολύ με φοιτητή παρά με καθηγητή και είναι όλα τα λεφτά, οι συμφοιτήτριές μου (είμαστε 4 γυναίκες) είναι λίγο έως πολύ αντικονωνικές -δηλαδή συγνώμη, τι περίμενα σε τέτοιο μεταπτυχιακό??- κι εγώ έχω συνειδητοποιήσει ότι δεν είμαι τόσο φυτούλι εν τέλει. Ωψόμεθα. Μπορεί να λειτουργούν απλά τα Drama Queen γονίδια που έχω κληρονομήσει από την mother και να αγχώνομαι άδικα. Το διάβασμα πάντως έχει αρχίσει από σήμερα και έχει τόσο ζεστή και ωραία μέρα...

Θέμα: Εστία

Είναι σούπερ. Μόλις μας φτιάξουν και το φούρνο που υπολειτουργεί και μας φέρουν ακόμα ένα ψυγείο (αναμένεται την άλλη Τρίτη) θα είναι όλα τα ευρώ λουλούδια και τα σχετικά. Έχουμε κάμερες παντού, οπότε το σεξ σε διαδρόμους και ασανσέρ δεν ενδείκνυται, απαγορεύεται λέει να κυκλοφορείς με ανοιχτό μπουκάλι αλκοόλ εκτός διαμερίσματος, αλλά το προσωπικό είναι πολύ ξηγημένα τυπάκια. Και φυσικά είναι 10 λεπτά μέχρι το κέντρο-κέντρο της πόλης, 5 λεπτά από το student's union και τα πιο γνωστα μπαράκια (να ζήσουν τα ψηλοτάκουνα!!) και 1 λεπτό από Βιβλιοθήκη, κτίρια που κάνω μάθημα και προσεχώς από τη σχολή μου.

Θέμα: Shopping

Καλύτερα να ψωνίζεις παρά να τρως. Τα φαγητά και είδη καθημερινής χρήσης είναι πανάκριβα (να 'ναι καλά το Poundland) αλλά τα ρούχα είναι μια απελιστική κατάσταση, ειδικά για μένα που θέλω να αγοράσω τα πάντα. Γενικώς η Αγγλία είναι το ιδανικό μέρος για να αρχίσεις δίαιτα και να ξεσκιστείς στο shopping.

Θέμα: Άντρες

Εδώ θα μείνω. Τέλος. Έρχονται και σου μιλάνε μέλη του άλλου φύλου και ξέρεις ότι δεν το κάνουν απαραίτητα γιατί τους γυάλισες το μάτι. Δεν είναι ενοχλητικοί. Δεν είναι ψώνια. Δεν είναι κακό να χορεύεις μαζί τους. Δεν έχουν κόμπλεξ. Και έχουν να σου πουν και για κάτι παραπάνω από το ακριβό τους αμάξι και τα πόσα κονέ έχουν στα μπουζουκομάγαζα.

Και δε σας είπα το καλύτερο. Μπορείς να βγεις γυναικοπαρέα χωρίς να έχεις τον κάθε πανίβλακα να νομίζει ότι ψάχνεσαι να βρεις γκόμενο.


Και τώρα πάω στην κουζίνα να χαζολογήσω με τους λατρεμένους μου συγκατοίκους και να πιω την σοκολάτα Maltesers μου που δεν υπάρχει στην Ελλάδα. Χαρ χαρ ζήλια ψώρα.


P.S.: Τα θερμά μου συγχαρητήρια στον πολυαγαπημένο μου Μελιδάκο που ορκίστηκε και είναι πλέον επισήμως παιδί της Αεροπορίας... Κοιμηθείτε όλοι ήσυχοι!!!