Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2008

15 και σήμερα...

Έχω αρχίσει να μετράω τις μέρες αντίστροφα, λες κι είναι να φύγω για φαντάρος... 15 και σήμερα λοιπόν, κι εγώ τρέχω και δεν προλαβαίνω. Διότι, πες μου εσύ φανατικέ μου αναγνώστη, πώς είναι δυνατόν να μεταφερθεί η γκαρνταρόμπα ΜΟΥ μέσα σε 2 βαλίτσες και 1 κιβώτιο γκαργκαντουανού μεγέθους. Η Drama Queen mother ωρύεται ότι θα πάρω μόνο αθλητικά (έχω??) και μπότες (έχω!!), αλλά άντε να της εξηγήσεις ότι δεν πάω στα Highlands της Σκωτίας και ότι θα είμαι σε μια πολιτισμένη πόλη και -γενικώς- χώρα. Τόσο πολιτισμένη, που μια πολύ καλή μου φίλη με ενημέρωσε πως η πλειοψηφία των ανθρώπων εκεί πέρα είναι bi. Όχι ότι έχω τίποτα με τους ανθρώπους, ο καθένας κάνει ό,τι θέλει, αλλά να, ανακάλυψα ότι εμείς οι Έλληνες είμαστε πολύ narrow-minded τελικά. Ή αυτό ή απλά είμαστε πολύ μυστικοπαθείς.

Καταλαβαίνετε πως από χθες η φαντασία μου οργιάζει και πολλοί γνωστοί μου θα παρεξηγούνταν.

Πίσω στο θέμα μας, η Drama Queen mother γκρινιάζει και ωρύεται, αλλά παρόλα αυτά μου πήρε σετ σεντόνια και πετσέτες ροζ, για να τα έχω λέει όλα ασορτί. Το μόνο που μου μένει τώρα είναι η ροζ άμαξα της Barbie κι ένας Κεν-Κεν για να συμπληρωθεί το ροζ όργιο. Μάλιστα, ήθελε να στείλω e-mail στην εστία για να ρωτήσω αν το δωμάτιό μου έχει πατάκι-χαλάκι κι ό,τι καταλάβατε, κατάλαβα. Διότι εκεί στο τριτοκοσμικό Sheffield δεν έχει τέτοια πράγματα να αγοράσουμε. *rolls eyes*

Το τμήμα μου από την άλλη πετάει χαρταετό και η κα E. με γράφει εκεί που δεν πιάνει το μελάνι. Εγώ προσπάθησα. Αν χάσω το meeting του τμήματος έχω αποδεικτικά στοιχεία υπέρ μου. Δέι γουερ φλάιινγ ε κάιτ, θα τους πω με βαριά ελληνική προφορά. Νοτ μάι φολτ. Να διαλέξετε τα μαθήματα εσείς τώρα, νια νια νιαααααα!!

Όχι τίποτε άλλο, τώρα που ο πατέρας πήρε laptop και έμαθε να χειρίζεται το skype, έχω βρει εγώ το μπελά μου. Σε ησυχία δε θα με αφήνουνε! Το μόνο που μένει να δω στη ζωή μου και μετά να πιτάνω είναι τον father στο Facebook. Έψαξε και βρήκε λέει το προφίλ μου!! Ιδιωτικότις καμία! Θα τον κάνω block να μη μπορεί να με βρει, ο παλιο-κουτσομπόλης!

Στην Κίνα, λέει, που ήταν, χαμός! Στην Σανγκάη νυχτερινή ζωή μέχρι τα ξημερώματα και δεν συμμαζεύεται! Είδες γλεντζέδες τα Τσαϊνίζια?? Έχουν, λέει, πάθος με την Ελλάδα, χώρα του πνεύματος και του πολιτισμού κι έτσι... Πού να ήξεραν οι καημένοι...

Και πού να ακούσετε το καλύτερο! Πήγε ένα βράδυ σ' ένα club με τον συνάδελφό του (ναι ο 53-year-old πατήρ μου και ναι το αφήνω ασχολίαστο γιατί θα πω κακία και δεν κάνει λόγω άμεσης συγγένειας) και τους φωνάξανε κάτι 20-χρονα κινεζάκια στο τραπέζι και δώστου να τους κερνάνε και δώστου χαρά και ευτυχία! Και το επόμενο βράδυ που ξαναπήγαν, το ίδιο, άλλη παρέα, ξανά να τους κεράσουν! Και επειδή ξέρω ότι σκεφτήκατε σαν εμένα, κουτοπόνηροι Ελληνάρες, δεν το έκαναν για να σηκωθούν να φύγουν και να πληρώσουν ο πατέρας μου με τον συνάδελφό του... Είναι απλά φιλόξενοι άνθρωποι! Too much info for your Greek brains? Εμπεδώστε το, υπάρχουν ακόμα μερικοί αγνοί άνθρωποι σε αυτόν τον πλανήτη!

Υποσημείωση: στην Κίνα ΚΑΙ το ουίσκι το πίνουν με τσάι. Και μάλιστα έμαθα ότι είναι και καλό. Τα συμπεράσματα δικά σας.

Σας αφήνω και πάω να συνεχίσω τη μάχη για το αν τα ρούχα που διάλεξα να πάρω μαζί μου είναι αρκετά χοντρά για την Ανταρκτική που φεύγω σε λίγες μέρες. Αθάνατη Ελληνίδα μάνα. Με βλέπω να ανοίγω καμιά βαλίτσα στην Αγγλία και να βρίσκω κανένα ταπεράκι ή κανένα τενεκέ τυρί...


P.S.: Το ταχυδρομείο είναι το νέο social spot της πόλης. Ποτέ δεν ξέρεις ποιόν θα συναντήσεις. Εγώ πάλι απογοητεύτηκα πολύ με αυτό που συνάντησα. Φριχτά θα έλεγα. Περίμενα τη Monica Bellucci και βρήκα τη Μαρία την Άσχημη. Χωρίς σιδεράκια και φωνή νταλικέρη. Γαμώτο, πού είναι εκείνα τα μηνύματα... *grin*

Δεν υπάρχουν σχόλια: