Ή απλά χάζευα τον Edward.
Άκυρο, τους κοιλιακούς του Jacob.
Μα πώς να μην είναι σε δίλημμα η Bella?? Εδώ μπερδεύτηκε το official ημιβαμπιροδρακουμελάκι του κυβερνοχώρου (και δη αγαπητό παιδί του γλυκού μας Γούγλη) δε θα μπερδευτεί το μουρόχαβλο η Bella?
Μα ντιπ μουρόχαβλο, γιάβρουμ. Κι εγώ απορώ μαζί της τι της βρίσκει ο Edward. Άντε ο Jacob είναι στην εφηβεία κι έχουν τρελαθεί οι ορμόνες του λόγω μετάλλαξης σε λυκάνθρωπο!
Οι σκηνές δράσεις απείρως καλύτερες από τις περσινές. Οι δε μάχες μεταξύ βαμπίρ, του απιστεύτου. Όταν αρπάχτηκαν στο τέλος (για πολύ λίγο, γαμώτο!) ο Edward και ο Jacob, νομίζω τελείωσε η μισή αίθουσα (αν κρίνω από τα αχ-βαχ και διάφορα βογγητά και επιφωνήματα).
Το φιλί του Edward και της Bella την ημέρα των γενεθλίων της μας πόνεσε την ψυχή. Τα βαμπίρια είναι φριχτά sexy όταν προσπαθούν να μη σε φάνε (Θεέ μου, το αγκομαχητό!). Αλλά σαν το φιλί του Twilight δεν ήταν. Γενικώς σαν την ατμόσφαιρα του Twilight.... δεν. Ίσως πρέπει να τη δω μερικές φορές ακόμα την ταινία. Ίσως απλά φταίει το ότι δε μου άρεσε το δεύτερο βιβλίο γενικά.
Και είναι δυνατόν, βρε σκηνοθέτα, να κάνει πρόταση γάμου ο Edward στη Bella κι εσύ να βγάζεις τίτλους τέλους στο επόμενο καρέ?? Τους καρδιοπαθείς δεν τους σκέφτηκες??
Ένα έχω να δηλώσω.
Αχ Edward.... Αχ Jacob.... Πουτάνα Bella που τους έχεις και τους δύο!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου