Τελευταίο post από το εξωτικό Sheffield...

Πριν 10 μήνες περίπου είχα γράψει το αντίστοιχο "Πρώτο post από το εξωτικό Sheffield". Ακόμα δεν έχω συνειδητοποιήσει ότι ήρθε η ώρα να γράψω και το τελευταίο. Κάπου ανάμεσα σε κούτες, ξεκαθάρισμα, τελευταίες βόλτες και την σκέψη του αποχαιρετισμού μου γύρισαν τα μυαλά (και χωρίς redbullική παπαροδύναμη -παρακαλώ να σημειωθεί). Μου γύρισαν τόσο που εγώ, ναι εγώ, που έπλεκα "εγκώμια" από το πρωί μέχρι το βράδυ για το πόσο σιχαίνομαι το Sheffield και τους κομπλεξικούς τους Άγγλους, δηλώνω ότι

το εξωτικό Sheffield θα μου λείψει.

Δε μπορώ να πω το ίδιο και για τους Άγγλους βέβαια.

Και τώρα ήρθε η ώρα του απολογισμού a.k.a. στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα a.k.a. καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς a.k.a μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μη λες. Τόσο πολύ καήκαμε, που από τις μεγάλες μπουκιές που άρχισα να τρώω να δω πώς θα βγω στην παραλία.



Sheffield: Ναι, οκέι όλα ήταν γύρω από την εστία μου. Ναι οκέι ήμουν καταενθουσιασμένη. Ναι οκέι, είναι γλυκούλι, ζεστό, βολικό, χαριτωμένο. Για ένα χρόνο ΜΟΝΟ.

Συμπέρασμα: We ♥ εξωτικό Sheffield. Αλλά όχι και τόσο ώστε να επιστρέψουμε για διδακτορικό.



Συγκάτοικοι: Οι δικοί μου απλά δεν υπάρχουν. Μέχρι και τα τελευταία δευτερόλεπτα πριν φύγω θα ουρλιάζω για τις μπιχλιές και την αγένειά τους. Πιστέψτε με, δε θα μου λείψουν καθόλου. Μα καθόλου??? Tόσο που σκοπεύω να τους διαγράψω από τις επαφές μου με το που θα ανοίξω το λαπιτόπι στα πάτρια εδάφη!!

Συμπέρασμα: Studio ή νευρικός κλονισμός. Εγώ απέκτησα και ταυτότητα μυστικού πράκτορα.



Μεταπτυχιακό: One word; επέζησα. Αντιός. (Εμ... σχεδόν... υπάρχει και ένα dissertation... έεεεεελα μωρέ!!!)



Εστία: Super. Βήχει ο διπλανός και τον ακούς σε digital ήχο. Η ηλεκτρική δε σκουπίζει. Το σίδερο δε σιδερώνει. Το πλυντήριο δεν πλένει. Όταν βγάζουν τα σκουπίδια καταλαβαίνουμε ποιό διαμέρισμα και πότε από τη γραμμή που αφήνουν στη μοκέτα και την ένταση της μυρωδιάς. Κάτι λέρες σεκιουριτάδες παίρνουν μίζες όταν κάνουμε πάρτυ επειδή καπνίζουμε στη κουζίνα και μπαίνουν στα δωμάτιά μας για 'έλεγχο' χωρίς την άδειά μας.

Συμπέρασμα: Opal 2, φανατικά αναγνωστόπουλα. Όπου η έννοια της ιδιωτικότητας καταργείται. Άντρο ανταρτών, μαφιόζων και κινέζων. ΠΟΛΛΩΝ Κινέζων.



Shopping: Αφήστε με και είμαι με Lexotanil να μη το σκέφτομαι. Υπάρχει ζωή χωρίς Topshop, River Island, French Connection, Primark etc???? Οϊμέ κατάθλιψη που με περιμένει στην Ελλάδα....


Άντρες: Πλέον κατάλαβα γιατί έρχονται και σου μιλάνε χωρίς να σου κάνουν ελεεινό πέσιμο: α) είναι τόσο ανώριμοι που δεν έχουν ανακαλύψει την ερωτική έλξη ανάμεσα στα 2 φύλα β) είναι τύφλα και έχουν όρεξη μόνο για ξύλο (όσοι δεν έχουν πέσει σε κώμα στο πεζοδρόμιο) γ) είναι γκέι.



Σας φιλώ γιατί σε λίγες ώρες αναχωρώ και πρέπει να πάρω μερικά Lexotanil ακόμα. Παρότι Drama Queen δε μπορώ τα δράματα και τους αποχαιρετισμούς. See you από τα πάτρια εδάφη.


Υ.Γ.: Το τελευταίο μυστήριο του G11 λύθηκε. Ο ανηψιός του Μπιν Λάντεν μας είπε πως δε μάζεψε αυτός τα πράγματά του επειδή έφυγε εσπευσμένα, ούτε τα παλικάρια του θείου (a.k.a. Αλ Κάιντα). Όταν γύρισε βρήκε προς μεγάλη του έκπληξη το δωμάτιο άδειο. Τη δουλειά την έκανε το Opal το οποίο άνοιξε το δωμάτιό του χωρίς την άδειά του και μάζεψε όλα τα πράγματά του. Και μάλιστα αυτοί που έκαναν τη δουλειά του ζούλεψαν και πόσα πράγματα αξίας. Και φυσικά για να μην ακουστεί τίποτα, θα πάρει πίσω τα ενοίκια και θα αποζημειωθεί για τα κλεμμένα πράγματα.

Κι έρχομαι η δύσμοιρη να αναρωτηθώ... μα πού ζούσα??????????