☀⁂≅ Sea’0’Sun ≅⁂☀

Βάζω και ξαναβάζω (έχω μάρτυρες για όσους κακοπροαίρετους πουν ότι αλείφομαι μόνο με λάδι) αλλά.... τσουρουφλίζομαι το γαλακτομπούρεκο. Κι άντε που γίνομαι σαν τον πισινούλη της συμπαθέστατης μαϊμούδας, πονάω και δε μπορώ ν' ακουμπήσω πουθενά!

Να με βλέπατε μόνο τη πρώτη μέρα που βγήκα στον ήλιο. Αν λαμπύριζα κιόλας θα με περνούσανε για ξαδέρφη του Edward Cullen με τέτοιο βαμπιρόχρωμα. Speaking of which, αλλάζουμε team, φανατικά ανγνωστόπουλα. Όχι δεν προδώσαμε τη φυλή των ημιβαμπιροδρακουμελακίων, απλά ο Jacob έχει γίνει πολύ κρεβατάμπλ και εγώ βλέπω τους κοιλιακούς του και κλαίω. ΚΛΑΙΩ λέμε.

Τώρα που είπα κοιλιακούς...

ΣΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΚΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ!!!!!!!!!!

Πρώτο τραπέζι πίστα. Χαμογελάω, χαμογελάει.

Και ιδού κυρίες και κύριοι πώς γεννιούνται οι Ρουβίτσες. Την επόμενη φορά που θα τον δω μπορεί να αρχίσω κι εγώ να κλαίω.

Από τα νεύρα μου.

Μα είναι δυνατόν να είναι κανείς τόσο εκνευριστικά υπέροχος???????????

Όσα φανατικά αναγνωστόπουλα μαντέψανε ότι διαβάζω για την πτυχιακή μου γι' αυτό έσκασα μύτη εν μέσω καλοκαιριού, κερδίζετε την αιώνια συμπάθειά μου. Τα ταξίδια για δύο άτομα μας τελείωσαν λόγω οικονομικής κρίσης.

Θέλω να ξεριζώσω τα μάτια μου από το κεφάλι. Θέλω να βαρέσω το κεφάλι μου στον τοίχο. Εναλλακτικά χύνω κι ένα καζάνι βραστό λάδι επάνω μου.

ΔΕΝ. ΑΝΤΕΧΩ. ΑΛΛΗ. ΑΝΑΛΥΣΗ.

Ο supervisor μου (ο Θεός να τον κάνει) πετάει χαρταετό και πήγε να κάνει supervising σε κάποιο εξωτικό προορισμό. Έδωσε όμως ρητή εντολή ό,τι απορίες έχω να τις κρατήσω μέχρι τις 07/08 που γυρίζει, διότι το ό,τι θα έλειπε 3 εβδομάδες απέκλειε το γεγονός να θέλω να δουλέψω εκείνες τις μέρες. Απαγορεύεται επίσης να ρωτήσω οποιονδήποτε άλλο καθηγητή/διδακτορικό μαθητή, διότι κάνει τόσο καλά τη δουλειά του που φαντάζομαι το θεωρεί από περιττό έως και προσβλητικό.

Η δε πρόεδρος του τμήματος είπε ότι έχει παραδώσει στη Γραμματεία την εργασία που παρέδωσα πριν 2 μήνες, αλλά δεν ξέρει πού είναι η Γραμματέας της σχολής και δεν την αφορά αν εγώ πάρω feedback για την δουλειά μου ή όχι.

Παρόλα αυτά θα με τσεκουρώσουν και οι δύο στην πτυχιακή μου.

Κι έρχομαι η κακομοίρα στην Ελλάδα να χαρμανιάσω τις φούριες μου και μου λένε απαγορεύεται το κάπνισμα. Στα διάλα ρε που θα μου πεις και πού θα καπνίσω στην Ελλαδάρα. Αν δε σ' αρέσει τράβα στο Ίνγκλαντ να κάνεις παρέα με τους καθηγητές μου. Να δεις για πότε θ' αρχίσεις κι εσύ 2 πακέτα τη μέρα... αν είσαι ψύχραιμος. Αν όχι, θα γνωρίσεις τον κόσμο του μπάφου και του Pro.

Κι όχι τίποτε άλλο, πάνω που πάω να ξεκουράσω τον εγκέφαλο, πετυχαίνω ειδήσεις του Star ή ShowBiz News (γουατέβερ) και πονάει το μυαλό μου. Υποφέρει σας λέω. Θέλω να βάλω στη σειρά όλα τα ανεγκέφαλα πορνίδια και τους "δημοσιογράφους" του Star και να τους βαράω χαστούκια μέχρι να επανέλθει ο εγκέφαλός τους στη θέση τους.

Ω μοντιέ, εξκιουζέ μουά. Είναι η ελαττωματική παρτίδα που έβγαλε η φύση χωρίς εγκέφαλο.

Γαμωcorpus καλεί Silent. *^%#@&^% την τύχη μου. Αριβερντέτσι.

Τελευταίο post από το εξωτικό Sheffield...

Πριν 10 μήνες περίπου είχα γράψει το αντίστοιχο "Πρώτο post από το εξωτικό Sheffield". Ακόμα δεν έχω συνειδητοποιήσει ότι ήρθε η ώρα να γράψω και το τελευταίο. Κάπου ανάμεσα σε κούτες, ξεκαθάρισμα, τελευταίες βόλτες και την σκέψη του αποχαιρετισμού μου γύρισαν τα μυαλά (και χωρίς redbullική παπαροδύναμη -παρακαλώ να σημειωθεί). Μου γύρισαν τόσο που εγώ, ναι εγώ, που έπλεκα "εγκώμια" από το πρωί μέχρι το βράδυ για το πόσο σιχαίνομαι το Sheffield και τους κομπλεξικούς τους Άγγλους, δηλώνω ότι

το εξωτικό Sheffield θα μου λείψει.

Δε μπορώ να πω το ίδιο και για τους Άγγλους βέβαια.

Και τώρα ήρθε η ώρα του απολογισμού a.k.a. στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα a.k.a. καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς a.k.a μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μη λες. Τόσο πολύ καήκαμε, που από τις μεγάλες μπουκιές που άρχισα να τρώω να δω πώς θα βγω στην παραλία.



Sheffield: Ναι, οκέι όλα ήταν γύρω από την εστία μου. Ναι οκέι ήμουν καταενθουσιασμένη. Ναι οκέι, είναι γλυκούλι, ζεστό, βολικό, χαριτωμένο. Για ένα χρόνο ΜΟΝΟ.

Συμπέρασμα: We ♥ εξωτικό Sheffield. Αλλά όχι και τόσο ώστε να επιστρέψουμε για διδακτορικό.



Συγκάτοικοι: Οι δικοί μου απλά δεν υπάρχουν. Μέχρι και τα τελευταία δευτερόλεπτα πριν φύγω θα ουρλιάζω για τις μπιχλιές και την αγένειά τους. Πιστέψτε με, δε θα μου λείψουν καθόλου. Μα καθόλου??? Tόσο που σκοπεύω να τους διαγράψω από τις επαφές μου με το που θα ανοίξω το λαπιτόπι στα πάτρια εδάφη!!

Συμπέρασμα: Studio ή νευρικός κλονισμός. Εγώ απέκτησα και ταυτότητα μυστικού πράκτορα.



Μεταπτυχιακό: One word; επέζησα. Αντιός. (Εμ... σχεδόν... υπάρχει και ένα dissertation... έεεεεελα μωρέ!!!)



Εστία: Super. Βήχει ο διπλανός και τον ακούς σε digital ήχο. Η ηλεκτρική δε σκουπίζει. Το σίδερο δε σιδερώνει. Το πλυντήριο δεν πλένει. Όταν βγάζουν τα σκουπίδια καταλαβαίνουμε ποιό διαμέρισμα και πότε από τη γραμμή που αφήνουν στη μοκέτα και την ένταση της μυρωδιάς. Κάτι λέρες σεκιουριτάδες παίρνουν μίζες όταν κάνουμε πάρτυ επειδή καπνίζουμε στη κουζίνα και μπαίνουν στα δωμάτιά μας για 'έλεγχο' χωρίς την άδειά μας.

Συμπέρασμα: Opal 2, φανατικά αναγνωστόπουλα. Όπου η έννοια της ιδιωτικότητας καταργείται. Άντρο ανταρτών, μαφιόζων και κινέζων. ΠΟΛΛΩΝ Κινέζων.



Shopping: Αφήστε με και είμαι με Lexotanil να μη το σκέφτομαι. Υπάρχει ζωή χωρίς Topshop, River Island, French Connection, Primark etc???? Οϊμέ κατάθλιψη που με περιμένει στην Ελλάδα....


Άντρες: Πλέον κατάλαβα γιατί έρχονται και σου μιλάνε χωρίς να σου κάνουν ελεεινό πέσιμο: α) είναι τόσο ανώριμοι που δεν έχουν ανακαλύψει την ερωτική έλξη ανάμεσα στα 2 φύλα β) είναι τύφλα και έχουν όρεξη μόνο για ξύλο (όσοι δεν έχουν πέσει σε κώμα στο πεζοδρόμιο) γ) είναι γκέι.



Σας φιλώ γιατί σε λίγες ώρες αναχωρώ και πρέπει να πάρω μερικά Lexotanil ακόμα. Παρότι Drama Queen δε μπορώ τα δράματα και τους αποχαιρετισμούς. See you από τα πάτρια εδάφη.


Υ.Γ.: Το τελευταίο μυστήριο του G11 λύθηκε. Ο ανηψιός του Μπιν Λάντεν μας είπε πως δε μάζεψε αυτός τα πράγματά του επειδή έφυγε εσπευσμένα, ούτε τα παλικάρια του θείου (a.k.a. Αλ Κάιντα). Όταν γύρισε βρήκε προς μεγάλη του έκπληξη το δωμάτιο άδειο. Τη δουλειά την έκανε το Opal το οποίο άνοιξε το δωμάτιό του χωρίς την άδειά του και μάζεψε όλα τα πράγματά του. Και μάλιστα αυτοί που έκαναν τη δουλειά του ζούλεψαν και πόσα πράγματα αξίας. Και φυσικά για να μην ακουστεί τίποτα, θα πάρει πίσω τα ενοίκια και θα αποζημειωθεί για τα κλεμμένα πράγματα.

Κι έρχομαι η δύσμοιρη να αναρωτηθώ... μα πού ζούσα??????????